Mój królik jest hiperwentylacyjny i nie może się czuć komfortowo. Co jest z nią nie tak?

Wracam z ostrego dyżuru, królik wydaje się teraz w porządku, ale nadal obawiam się, że może być z nią coś nie tak. Oto jej wideo w hiperwentylacji i nie może się czuć komfortowo . Moja obecność sprawia, że jest trochę mniej nerwowa niż wtedy, gdy po raz pierwszy ją zauważyłem; ale gdy tylko ponownie ustawię kamerę, możesz sobie wyobrazić jak się zachowywała.

• *

Linia czasu

~16:20 EST: Jeden z moich królików z wolnego wybiegu zaczyna za mną chodzić, by wskazać, że chciałby kibel, po minucie czy dwóch poddaję się i zbieram kibel. O dziwo, mój drugi królik wydaje się nie wiedzieć, co się dzieje i muszę go oznaczyć, aby zwrócić jego uwagę. Ona działa nieco zdezorientowany przez kilka sekund, ale potem łapie na i leci do górnego poziomu (4 piętra) z mieszkania szybciej niż mogę wydać kibel. Zauważyłem mojej dziewczynie, jak nigdy** nie widziałem jej ruchu tak szybko.

~16:35 EST: Świnka morska w klatce w salonie, którą zaadoptowaliśmy 3 tygodnie temu, zaczyna stęchnąć, a ja postanawiam dać jej trochę sałaty romskiej. Biorę kilka dodatkowych liści dla królików. Moja samica królika odmawia sałaty, która jest bardzo nietypowa.

16:50 EST: Zauważyłem, że moja samica królika dziwnie się zachowuje i rzuca się do narożnej kuwety, która prawie nigdy się nie wykorzystuje, bo jest bardzo odsłonięta i nie ma wielkiego dostępu do siana. To jest dość dziwne, moja samica królika (w przeciwieństwie do marki) nigdy nie leży ani nie zakorzenia się w kuwecie. Po bliższym przyjrzeniu się, zauważam, że jej oddychanie jest ponad dwa razy częstsze niż normalnie (trudno zauważyć na filmie ze względu na częstość klatek na sekundę). Obserwuję ją przez kilka minut, gdy walczy o wygodę i ciągle kopie tył miotu, ponieważ nie jest w stanie w pełni się w nim rozciągnąć. Po kilku minutach staje się jasne, że nie bawi się, nie boi mnie ani czegoś w domu. Staram się ją pocieszać, to nie pomaga i wydaje się, że zmienia pozycje. Wycofuję się i dzwonię po dziewczynę, która się zgadza, jest coś poważnego nie tak. Zmagam się z tym, co mam robić; wygląda na to, że może mieć atak serca; jazda samochodem do weterynarza może to pogorszyć.

16:48 EST: Postanawiam, że musi zobaczyć się z weterynarzem, ale potrzebuję nagrania wideo z jej zachowaniami, zanim pójdę. Dzwonię na ostry dyżur w przypadku, gdy mogą dać mi jakąś radę; osoba, która odpowiada jest prawie bezużyteczna, i z jakiegoś powodu myśli, że mówię o kocie, gdy wyraźnie otworzył się z “mój królik jest hiperwentylacyjne” po talii 4 minuty więcej, aby ustalić, że ta osoba jest niezdolna do wyciągania moich królików plików medycznych (zawsze bierzemy ją tam) jestem w stanie rozłączyć.

17:10 EST: Zbieram oba króliki do ich nosiciela (o dziwo samiec nie stawia oporu, podczas gdy on NIGDY nie pozwala mi go podnieść, musi jakoś zrozumieć powagę sytuacji). Moja samica rzuca i obraca się po umieszczeniu w nosidle.

17:38 EST: Przyjeżdżam do centrum medycznego i muszę czekać w kolejce za 2 osobami przy stanowisku awaryjnym

17:45 EST: Jedna z 4 osób przy głównym (nie-ER) biurku rozpoznaje kolejkę i pyta, czy wszyscy jesteśmy tam na pogotowiu, wszyscy mówimy tak. To pobudza jedną z pozostałych osób do zadzwonienia do osoby stojącej przede mną do ich licznika minutę później.

17:53 EST: Jedna z 4 osób przy głównym (nie-ER) biurku rozpoznaje kolejkę i pyta, czy wszyscy jesteśmy tam w nagłym wypadku, wszyscy mówimy tak: Denerwuje mnie to, że wciąż jestem w kolejce; osoba, której służba jest przede mną, jest przy ladzie od 15 minut, a oczywiste jest, że jej problem może nie być nawet pilny, niech samotny nagły wypadek. Postanowiłem rozpakować transporter, żeby sprawdzić, czy mój królik nadal żyje, na szczęście, że tak. Jej oddech zwolnił, ale nadal jest szybszy niż normalnie. Umieszczam rękę pod nosidełkiem, aby lepiej ją wspierać i czuć jej dreszcze przez około 2,5 sekundy, a następnie zatrzymuję, a następnie powtarzam co 5-10 sekund.

18:03 EST: Osoba, która stoi przede mną w końcu wygląda na to, że skończyły się płatności i inne sprawy administracyjne i zaczyna sięgać po jej walizkę. Około 2 minut później wyciąga czarny worek na śmieci z kotem w środku. Minutę później dzwoni recepcjonistka, żeby ktoś odebrał “DOA cat”. Moje zaufanie do szpitala zaczyna zanikać.

18:05 EST: W końcu mogę położyć nosidełko na ladzie i lepiej przyjrzeć się mojemu królikowi, gdy zaczynam go sprawdzać. Wyraźnie widać, że ona drży. Recepcjonistka od razu zdaje sobie sprawę, że powinna zadzwonić do kogoś z góry, żeby ustalić, czy mój królik powinien być triage. Kontynuujemy odprawę i z jakiegoś powodu znowu zmagają się z wyciągnięciem rekordów mojego królika. Po 5 minutach recepcjonistka rozpoznaje, że nikt jeszcze nie przyszedł po królika i ponownie dzwoni po kogoś.

18:12 EST W końcu przychodzi ktoś wykwalifikowany, aby sprawdzić królika. Oczywiście nie zauważa dreszczyku emocji, tylko oddech. Po przesłuchaniu mnie w sprawie ostatniego razu zjadła, decyduje, że jest “wystarczająco stabilna”, a mój proces sprawdzania trwa kolejne 2 minuty.

~18:40 EST Weterynarz z personelu spotyka się ze mną w poczekalni i przynosi mnie do pokoju egzaminacyjnego. Mój królik ciągle się trzęsie w tym momencie, ale oddychanie jest prawie normalne. Ona wydaje się trochę bardziej zdezorientowana niż zwykle. Po wyjaśnieniu sytuacji, lekarz zapytał, czy nie ma problemów z oddychaniem, czy nie ma małych kupek. Zauważyłem, że miała trochę mniejsze kupki, które przypisaliśmy próbom wprowadzenia jej do królika doświadczalnego ponad 20 godzin temu. ** Lekarz poprosił mnie, żebym wysłał jej nagranie wideo, które zrobiłem (zamieszczone powyżej) i zabrał królika do strefy egzotycznej, gdzie będzie przeprowadzać badania, ponieważ będzie spokojniej.

~19:00 EST Lekarz wraca z moim królikiem i mówi, że teraz wydaje się w porządku. W rzeczy samej, wszystkie objawy zniknęły Lekarz mówi mi, że nie była pewna, co się stało, może po prostu się bała. Powiedziałam jej, że to mało prawdopodobne, ponieważ jest jednym z najbardziej tolerancyjnych królików, jakie kiedykolwiek miałam, i wyjaśniłam, że to było związane z bólem lub neurologią. Zgodziła się i wymieniła przyczynę bakteryjną, zatrucie ołowiem i gaz jako możliwych sprawców, ale powiedziała, że nie ma żadnych dowodów na fizyczne uszkodzenie ciała. Przepisała zwykły pułk metoklopramidu, leki przeciwbólowe i środki ostrożności w sytuacjach krytycznych i zaleciła, żebym wzięła trochę simethiconu ze zwykłej apteki i podała jej 1 ml do leczenia gazem. Poszła mi powiedzieć, jak ich egzotyczny weterynarz byłby jutro w personelu, gdybym czuł, że potrzebuję jej, aby zobaczyć kogoś, kto wie więcej o królikach.

19:25 EST I przynieść królika z powrotem do domu. Po wypuszczeniu z transportera natychmiast zaczyna wąchać siano.

• *

Cieszę się, że mój królik wydaje się być teraz w porządku, ale oczywiście moje zaufanie do szpitala zostało trochę zachwiane przez moje doświadczenie.

Czy ktoś widział zachowanie królika w ten sposób przedtem?

Czy ona naprawdę mogła mieć E. cuniculi, czy naprawdę mogła mieć tylko bóle gazowe? Czy jest jeszcze coś innego, co powinno mieć miejsce? Może coś, co podarowała jej króliczka doświadczalna?

Wątpię, aby ołów miał takie same objawy, jak wcześniej.

Próbuję określić pogodę, którą powinna przynieść jutro do specjalisty.

Ponadto, byłoby miło mieć plan, gdyby to się kiedykolwiek powtórzyło w przyszłości. Czy powinienem po prostu nakarmić ją jakimś simethicone zamiast jechać do szpitala, a może powinienem zadzwonić i spróbować znaleźć ER z egzotycznym weterynarzem na personelu następnym razem, nawet jeśli oznacza to jazdę na 1,5 godziny zamiast 20 min.

• *

Uaktualnienie: około 2 miesięcy później mój drugi królik wybrał tę samą doniczkę, aby pokazać bardzo podobne zachowanie, choć zachowywał się nieco mniej szalenie, być może dlatego, że jest ogólnie bardziej przerażony ludźmi i prawdopodobnie bardziej starał się to ukryć. Z moim drugim królikiem również wydawało się nieco bardziej oczywiste, że jest on związany z żołądkiem, a nie neurologiczny. Weterynarz egzotyczny nie był tej nocy na dyżurze, więc przez 12 godzin karmiliśmy go metakloprmidem. Rano wydawało się, że mniej go boli, więc kontynuowaliśmy. Około 18 godzin później wrócił do normy.