Tak jak w przypadku nadużyć u ludzi, jeśli naprawdę chcesz naprawić związek, pierwszą i najważniejszą rzeczą do zaakceptowania jest może nie być w stanie. Zwłaszcza w przypadku młodego kociaka, jest całkowicie możliwe, że blizny zostały jej na całe życie. Nawet jeśli w ogóle może wyzdrowieć, może nigdy nie być w stanie odpowiedzieć na Ciebie bez obaw.

Drugą najważniejszą rzeczą jest potrzeba odpowiedzialności. Teraz wiesz, że jesteś osobą zdolną do znęcania się nad kociakiem. Nie masz już luksusu zakładania, że po prostu nie będziesz robił tych rzeczy. Musisz zaangażować co najmniej jedną osobę, która może cię pociągnąć do odpowiedzialności.

Szczerze polecam, abyś oddał ją komuś, kto z tobą nie mieszka. Dajcie jej czystą przerwę i pozwólcie jej odzyskać zaufanie z niezaangażowanym człowiekiem. Jeśli osoba ta zgłosi Ci, że jest ustabilizowana emocjonalnie i zachowuje się wobec nich jak normalny kot, możesz spróbować odbyć z nią nadzorowaną wizytę. Nie naciskaj na nią - traktuj ją jak zdziczałego kota, maksymalnie wyciągnij do niej rękę i zaproś ją do siebie. Nie zbliżaj się do niego i nie podejmuj żadnych działań, które mogłyby zostać uznane za zagrażające. Zaakceptuj, że może to wymagać wielu powtórzeń, zanim będzie chciał się do Ciebie zbliżyć.

Jeżeli po kilku próbach nie zauważysz żadnej poprawy, lub jeżeli osoba opiekująca się nią zgłosi, że po Twoich wizytach znacznie się cofnęła, odnieś się do punktu 1: może to być beznadziejny przypadek, jeżeli jesteś zaniepokojony. Zaakceptuj to i pozwól jej odejść. Jeśli jednak zacznie się przed Tobą rozgrzewać, możesz rozważyć zabranie jej z powrotem tylko, jeśli spełnione są następujące warunki:

• Pozwalasz swojemu partnerowi/ partnerom odpowiedzialnemu/-om na dalsze regularne sprawdzanie Ciebie i potwierdzanie dobrego samopoczucia kota
• Aktywnie pracowałeś/-aś nad czynnikami, które w pierwszej kolejności doprowadziły Cię do znęcania się nad nim i wykazałeś/-aś znaczną poprawę w opinii co najmniej jednego odpowiedniego specjalisty

Odzyskanie przytomności od znęcania się jest możliwe (zwłaszcza, że jesteś jeszcze młody), ale jest to bardzo poważna sprawa i nie możesz traktować żadnej części tego lekko. Jest bardzo ważne, abyś zajął się pierwotnym nadużyciem i zobowiązał się do zmiany wszystkiego, co przyczyniło się do twojego zachowania. Nie przyjmuj odpowiedzialności za jakiekolwiek zwierzę, dopóki punkt 2 nie zostanie osiągnięty w sposób zadowalający, a nawet wtedy postępuj z ostrożnością. Osobom oskarżonym o znęcanie się nad zwierzętami można w przyszłości zabronić posiadania zwierząt; w końcu może to być wyrok, który musisz sobie narzucić.

Szczerze mówiąc, brzmi to tak, jakbyś teraz nie miał kota. Nigdy nie ma żadnego usprawiedliwienia dla niepotrzebnego skrzywdzenia zwierzęcia i choć krytyczne pisanie o własnym zachowaniu jest początkiem, to z pewnością nie pomaga zwierzęciu, które zostało wykorzystane. Z opisanych przez Ciebie incydentów wynika, że kot mógł doznać poważnych obrażeń i musi być natychmiast zauważony przez weterynarza, szczególnie gdy jest młody.

Najbardziej martwi mnie to, że po tym objawieniu Twojego zachowania, podczas gdy nie zrobiłeś tego, co chciałeś. Nie mogę Ci pomóc w zmianie Twojego własnego zachowania.

Podczas gdy Ty możesz zmienić uczucia kota do Ciebie, to brzmi to tak, jakby Twoje własne zachowanie miało być czynnikiem ograniczającym. Trening i przekazywanie wiedzy każdemu zwierzęciu jest trudnym, powtarzającym się i często frustrującym przedsięwzięciem. Jeżeli nie możesz polegać na sobie w kwestii zapewnienia takiego poziomu opieki i uprzejmości, najlepiej jest dać kota do ośrodka ratowniczego, gdzie zostanie poddany leczeniu, którego wymaga.

Tylko w kontekście - nie wiem, gdzie się znajdujesz - gdybyś został przyłapany na robieniu tego kotu w Wielkiej Brytanii, prawdopodobnie zostałbyś oskarżony o znęcanie się nad zwierzętami.

Twoje przywiązanie do tego kota jest nieistotne. To jest to, co jest w najlepszym interesie zwierzęcia.

W najlepszym interesie tego kota jest, aby być z dala od Ciebie i w troskliwym i stabilnym domu. Jest mało prawdopodobne, że kot wkrótce Ci zaufa, a może nigdy. Moim największym zmartwieniem jest to, że jesteś w stanie powtórzyć to zachowanie.

Nie możesz posiadać żadnych zwierząt domowych, dopóki nie uzyskasz intensywnej pomocy psychiatrycznej. Sposób, w jaki traktowałeś to zwierzę nie jest w porządku, nigdy nie będzie w porządku i nie ma dla niego żadnego uzasadnienia.

Jeśli chcesz, aby kot wyzdrowiał i wyzdrowiał, znajdź dla niego dobry, opiekuńczy i kochający dom. Z ludźmi, którzy są stabilni i nie maltretują czujących stworzeń, gdy tracą kontrolę.

Ponieważ nie masz ukończonych 18 lat, możesz mieszkać z rodzicami, poproś ich o powrót do domu dla kota. Nie wiem w jakiej sytuacji musisz tak żyć, ale wzywam Cię do uzyskania pomocy teraz.

Jedyną chwalebną rzeczą w tym pytaniu jest Twoja chęć bycia szczerym i chęć dokonania pozytywnej zmiany. Na tym etapie jest po prostu za wcześnie i za daleko, aby naprawić rzeczy między tobą a tym kotem.

Kot jest jeszcze młody i uczy się. Chcesz nauczyć go, że poruszanie się i wydawanie dźwięków jest potencjalnie niebezpieczne, zachęcając go do pożądanych zachowań.

Idealnie byłoby, gdyby istniał rodzaj pokarmu, który lubi, na przykład przysmak dla kota lub kocimiętkę, który możesz wykorzystać do nagrodzenia wcześniej ukaranych zachowań. Poświęć dużo czasu na to, aby nie stwarzać zagrożenia, a następnie wytresować ją tak, aby była dla Ciebie źródłem pozytywnej reakcji, a nie groźby.

Dodatkowo sprawdź sposoby rehabilitacji kota, który w przeszłości był maltretowany. Twoje działania prawdopodobnie miały wpływ, ale nadal masz szansę pozytywnie wpłynąć na kota.

Dla każdej rzeczy, która została zrobiona, aby negatywnie wpłynąć na kota, jak drabina, upewnij się, że istnieje nowe pozytywne wzmocnienie związane z tą rzeczą.

Z czasem, tak długo, jak robisz constant i consistent wysiłek, aby absolutnie nie zaszkodzić zwierzęciu ponownie, wierzę, że może być ponownie przeszkolony, aby nie kojarzyć cię z nieszczęściem, które zostało spowodowane.

Byłam bardzo blisko sytuacji bardzo podobnej do tej, w której osoba, która naprawdę (= bardzo obelżywie fizycznie) źle z nowym zwierzęciem, po kilku miesiącach opanowała zmysły i poczuła się przerażona i spędziła lata robiąc wszystko, co mogła, aby to naprawić i cofnąć.

Więc pierwszą rzeczą, którą muszę powiedzieć jest to, że wierzę ci, kiedy mówisz, jak źle to było i że chcesz to naprawić, i mam nadzieję, że dla dobra twojego i kotów, naprawdę możesz i zrobisz. Jeśli nie możesz, albo zdarzy się to kiedykolwiek ponownie (nawet na krótko i niekontrolowanie), to zwróć się o pomoc i spraw, aby bezpieczeństwo kotów było priorytetem błyskawicznie. Ponieważ to się już wszystko wydarzyło, musisz spojrzeć co to oznacza. Postaram się omówić trochę oba aspekty - Ciebie i jej.

Przegląd

Koty i psy są często o wiele bardziej zdolne do wybaczania niż ludzie mogą być. To wymaga czasu, ale stopniowo będzie działać. Ale znęcanie się może pozostawić na całe życie emocjonalne blizny i zmiany w zachowaniu, więc niektóre cechy i nawyki związane z bezpieczeństwem mogą zanikać latami, jeśli w ogóle zanikać, a Ty możesz je widzieć w dziwnych momentach lub “pod powierzchnią” przez całe życie, długo po tym jak ona o tym zapomni.

Pozwól mi opowiedzieć o przypadku, który znam. Przyjaciel miał kota i był w złym stanie psychicznym (problem z lekarstwami), a kot - około roku życia - wziął go na siebie przez 4 miesiące, aż problem z lekarstwami został rozwiązany, w którym to momencie przyjaciel był przerażony i zwierzył mi się, pytając co robić.

[Ostrzeżenie o wyzwalaniu: szczegóły nadużyć]

Kot był goniony i “zmuszany” do interakcji. Kiedy kot zareagował szukając prywatności, przyjaciel próbował wygrać bitwy i coraz bardziej ekstremalne działania fizyczne, aby “zdominować” i “wygrać”, i nie pozwolić kotu “wygrać” lub “uciec” z niepożądanymi zachowaniami, nawet jeśli były one całkowicie normalne. Kot był zestresowany nie do wiary, nie miał “bezpiecznych miejsc”, był hiperwigilantem i przerośnięty, oczekiwał ataku za każdą interakcją i nieufnych ludzi, i nauczył się atakować w samoobronie, przez co trudno było być towarzyskim. Właśnie się kręciła i pogarszała z powodu fizycznego wyrzucania jej z pomieszczeń (cielesnego środka do tego, co tam było), używania poduszek do przypinania, i pewnie o tym wiesz.

Właściciel zrestartował swoje lekarstwa, a chwilę później zastanawiając się nad tym, załamał się płaczem, o którym miałem okazję usłyszeć. Odpowiedzią, za którą podążaliśmy było w zasadzie, dużo szacunku dla kota i jego doświadczeń, oraz przywrócenie nowej normy. Ale musiałam też być pewna, że to się nie powtórzy, nie tylko po to, aby zdecydować, czy najbezpieczniej jest oddać kota całkowicie, dla jego własnego dobra.

Zacznę więc od przyjrzenia się własnej pozycji, a następnie przejdę do pytania, które zadajesz na temat relacji z kotem.

Myślę, że jest to właściwy porządek - jeśli nie jesteś dla niego bezpieczny do końca życia, jedyną ważną, etyczną relacją z kotem jest taka, która zaczyna się w domu i kończy się w ośrodku rehabilitacyjnym lub schronisku w ciągu najbliższych 2 lub 3 dni.

First thing - it’s about you as well

Your post says you want to fix things, but it’s not clear if this might (or will) repeat, or if it is completely and forever in the past.

What’s scary is that even after you realized you did it, you then did it again. Myślę, że powinieneś się tego przestraszyć i mam nadzieję, że martwisz się o siebie i innych ludzi i zwierzęta, a nie tylko myślisz “jak to naprawić” i ignorujesz ryzyko, że to się powtórzy - być może gorzej.

Więc pierwszą rzeczą jest to, czego nie mogę poradzić - musisz myśleć, co chcesz dla siebie. Cokolwiek do tego doprowadziło, czy to możliwe, że może się zdarzyć ponownie? Do ludzi czy zwierząt? Gorzej? Czy jest to coś, w czym potrzebujesz pomocy (na przykład, aby uniknąć w przyszłości karalności jako brutalny sprawca lub nauczyć się radzenia sobie z gniewem?). Czy powinieneś szukać pomocy teraz, przed gorszymi szkodami?

Niewiele mogę na ten temat skomentować, ponieważ Twoje pytanie dotyczy przede wszystkim odbudowy zniszczonego związku z Twoim kotem. Wiele zależy od tego, co doprowadziło do tych okropnych wydarzeń, jeśli wiesz, co to było. Ale powinno to być prawdziwe pytanie w twoim umyśle, a może nawet pytanie samo w sobie - “Źle wykorzystałem mojego kota, czy powinienem szukać pomocy, jeśli tak, to jakiej?”. Jest bardzo duża szansa, że odpowiedź powinna być tak! szybko!

Z tym, przejdźmy do cipki. Jeśli jesteś dla niej bezpieczna, to Twoje pytanie “jak odbudować rzeczy” jest dobre.

Szanując jej potrzeby i doświadczenie

Kot, o którym wspomniałam był emocjonalnie przerażony, nieufny i w traumie. Więc potrzebowała tego szacunku. Kiedy powiedziała “nie”, trzeba było zrozumieć, że nie jest to petulance, a nauczyć się samoobrony. Kiedy była zdenerwowana ludźmi, to nie była to antyspołeczność, ale nauczyła się bezpieczeństwa. Więc trzeba było dać jej tę przestrzeń. Daliśmy jej najpierw bezpieczeństwo i pewność, a później próbowaliśmy zdobyć zaufanie.

Typowy przykład - właściciel wchodzi do pokoju, kot chowa się pod szafą i syczy po zbliżeniu. Wcześniej oferował jej jedzenie, był zły, gdy je odrzucał i zmuszał ją do tego, aby je miała.

Więc zamiast tego pozwoliliśmy jej się tam schować , aby wiedziała, że jest bezpieczna i może zacząć odkrywać rzeczy wykraczające poza kryzys i przetrwanie. Ignorujemy ją, nie patrzymy, więc pozwala jej poczuć się agentką i kontrolą , i obserwuje nas jak wybiera bez nas “robiąc” cokolwiek z nią związanego. Potem proponujemy poczęstunek, może metr od niej, po cichu, trzymamy go do powąchania, jeśli chce, a kiedy go odrzuci (czego się spodziewaliśmy i co zrobiła), po cichu kładziemy poczęstunek na podłogę i wychodzimy z pokoju, zamykając drzwi. Jeśli go zignorowała, po cichu podnieśliśmy go później, a może tego wieczoru spróbowaliśmy ponownie. Po kilku tygodniach dowiedziała się, że jest bezpiecznie i nie ma powrotu, i zaczęła ufać, że można wyjść i zabrać go. Po 30 minutach wracaliśmy do domu, minimalizując jej stres i dając jej dużo czasu, aby nie martwiła się o ludzi w pobliżu. Uznaliśmy, że dla niej nawet “oferowanie jedzenia przez ludzi” jest stresem, ponieważ nie może być pewna, co jest ich intencją lub co będzie.

Możesz budować na takich rzeczach, ale potrzebujesz wrażliwości na jej potrzeby, przewidując, co da jej przestrzeń emocjonalną, aby zacząć wychodzić poza przeszłość. Jeśli możesz to zrobić, Twój kot prawdopodobnie to zrobi.

Bezpieczne przestrzenie

Upewnij się również, że ma do dyspozycji wiele bezpiecznych przestrzeni. Bezpieczne miejsce to takie, do którego może się udać, a Ty nie będziesz mu przeszkadzał i nie będziesz na niego ciągle schodził, ale będzie mógł się zrelaksować, a Ty będziesz go szanował. Gdzieś, gdzie może poczuć się bezpieczna przed atakami z zaskoczenia, i zobaczyć, co się dzieje. Kot mojego partnera ma to:

Jego półka nad nogą łóżka, na tyle wysoka, że przypadkowo nie zapukamy, z wyjętymi drzwiami szafki, aby zrobić “jaskinię”. Pod ręcznikami jest też łóżko dla kota, które ociepla się. Zrobiliśmy to po tym, jak zdaliśmy sobie sprawę, że starała się znaleźć miejsce, z którego ludzie nie chodzili w kółko i nad nią, a wszędzie tam, gdzie wybrała, było miejsce, do którego poszliśmy. To ją zestresowało. To dało jej więc podniesiony punkt widzenia, “jaskinię”, miejsce, w którym mogłaby być towarzyska, ale też trochę “dla siebie”. Szybko się do niej zabrała i często tam śpi. Dbamy o to, by czuła się na niej bezpiecznie.

Lubi mieć 3 lub 4 miejsca, w tym karton pod łóżkiem, miejsce pod stołem w przedpokoju i krzesło kuchenne. Chodzi o to, że ma miejsca, do których może się udać i ochłodzić, i czuć się przy tym bezpiecznie. Są to, w pewnym sensie, “jej miejsca”, możemy na nie wpaść, ale staramy się zapewnić, aby wiedziała, że może tam iść.

Ustanowienie nowej normy

Druga rzecz to to, że poszanowanie tego, gdzie jest, nie oznacza “wszystko teraz na jej warunkach”. Być może trzeba będzie sprawdzić jej kołnierz, potraktować ją pchłą lub przeczesać, co może jej się nie spodobać i wywołać samoobronę. Będziesz musiał robić je tak bez skrupułów, jak tylko potrafisz.

Zaoferuj jej ulubione jedzenie raz dziennie, a kiedy będzie z tym w porządku i zaakceptuje je z twojej ręki (może minąć dużo czasu, zanim się odważy), możesz spróbować delikatnie wprowadzić wszystko, co jeszcze jest potrzebne, jak grzebień. Może po prostu pogłaskać ją raz naprawdę lekko grzbietem grzebienia, nie robi nic, ale pokazuje, że nic strasznego się nie dzieje, przy odrobinie szczęścia nie odkłada leczenia następnego dnia. Spróbuj budować go na tyle powoli, żeby nie dostała ogromnego “OMG” i następnym razem trzymaj się z dala. Obserwuj jej reakcje i zachowanie, i prowadź ją tylko tymi. Pozwólcie, aby jej zainteresowanie trwało 10 lub 15 minut, albo żeby jej nastrój lub pora dnia były wystarczająco duże.

Podsumowanie

A przede wszystkim bądźcie cierpliwi. To może być przedsięwzięcie na całe życie. Ale dojdziesz do tego z troską i miłością - i tak w końcu będzie.

Niestety, z opisu zachowań OP wobec kociaka nawet po uświadomieniu sobie i uświadomieniu sobie krzywdy i nadużyć związanych z leczeniem kociaka, tj. kontynuacji znęcania się, może wynikać, że OP ma stan psychiczny, który powoduje niekontrolowane wybuchy wściekłości, agresji, a nawet wybuchy wybuchowe, asaultive, słabą kontrolę impulsów, które mogą być nawet poza kontrolą kociaka. Nawet jeśli miała “świadomość”, że powody, dla których powiedziała sobie, że usprawiedliwia zachowania wobec kociaka, były “bezpodstawne”, to jednak były one kontynuowane.

Inne aspekty jego życia, w tym wyniki w nauce szkolnej, umiejętności socjalizacyjne, obecność lub brak przyjaźni, odpowiednio dla 17-latka, w porównaniu z byciem “samotnikiem”, jego relacje z rodzicem lub rodzicami, rodzeństwem, itp. mogą być istotne diagnostycznie. Jak zauważyli inni, te fizyczne, obelżywe reakcje na rozczarowanie, jeśli nie zostaną zweryfikowane, mogą rozciągnąć się później na relacje międzyludzkie. Ona powinna rozważyć spotkanie z psychiatrą dorastającym, włączenie pomocy rodziców, aby zorganizować to zrobić, ponieważ jest małoletni (jeśli w USA), do oceny, aby upewnić się, czy istnieją istotne czynniki, które mogą i powinny być traktowane, czy poprzez terapię, andor zarządzania lekami, na podstawie wyniku oceny “większy” obraz. Bardziej szczegółowe możliwości diagnostyczne miałyby charakter spekulacyjny bez dalszej oceny i nie byłyby właściwe do uwzględnienia w tym miejscu. (Posted by an Adolescent Psychiatrist, MD, JD.)

Mamy cztery koty, z których wszystkie mają różne osobowości (jak ludzie). Czasami jeden lub więcej z nich może być frustrujący, ale koty (choć niektóre by się kłóciły) nie są zdolne do tego samego poziomu nauki lub reakcji na działanie, co ludzie. Koty nie potrzebują nas tak jak psy, a kiedy zrozumiesz, że możesz zrozumieć, jak kot może reagować lub nie reagować tak, jak chcesz na swoje działania lub zachowanie.

Ale myślę, że ważne pytania, które nie zostały tutaj wymienione są trzy razy:

1) w wieku 17 lat powinieneś mieszkać z jednym lub więcej rodziców(ów). Jeśli kociak zachowuje się podobnie brutalnie, musi zostać usunięty z domu. Okres. Nauczone zachowanie dziecka można zmienić tylko raz z opresyjnego środowiska domowego, przy wsparciu innej osoby lub terapeuty;

2) Jeśli jesteś 17-letnim samcem, jesteś w wieku, który niestety większość z nas samców ma skłonności do wściekłości, przemocy i głupich zachowań, które musimy przepracować z bliskimi wokół nas, którzy mogą nas poprowadzić - i mieć nadzieję i modlić się, że z tego wyrośniemy;

3) W Twoim poście pojawia się informacja, że szukasz uczucia. Niektóre koty nigdy nie spotkają się z takim ideałem, jakiego od nich oczekujemy. Musisz w jakiś sposób włączyć się w działania zewnętrzne, które doprowadzą Cię do kontaktu z innymi w Twoim wieku, które są dobrze zorganizowane i mogą zapewnić poczucie włączenia i, miejmy nadzieję, uczucia (których wszyscy chcemy i potrzebujemy). Proszę skoncentrować swoje wysiłki na uczuciach do innych ludzi w najbliższym czasie. Kociak musi udać się do nowego domu. W przyszłości będzie o wiele więcej kotów, które będą chciały mieć z Tobą bezpieczny dom, kiedy będziesz bardziej dojrzały.

Większość ludzi powiedziałaby, że jesteś na drodze do bycia psychopatą, ale mogę ci powiedzieć, że nie jesteś, z powodu współczucia, jakie okazujesz, nawet wyrzutów sumienia; prawdziwi psychopaci nie okazują takich skrupułów. Masz nierozwiązany problem, traumatyczny, może oparty na dzieciństwie, może nierozwiązany stan “wyuczonej bezradności” i możesz mieć proste problemy z odrzuceniem z powodu jednego lub kilku zerwanych związków, ale bądź świadomy, że musisz szybko zająć się sobą albo sytuacja z kotem objawi się jako coś znacznie poważniejszego, dla ciebie i dla kota. Doradzono Ci to dzięki badaniom i doświadczeniu własnemu.

Jeśli nie możesz ominąć tych działań, ponownie przyjmij kota do domu i nie bądź już więcej opiekunem zwierząt. I upewnij się, że nie pozwolisz, aby to zachowanie prześlizgnęło się do twojego głównego nurtu życia. W relacjach z innymi możesz mieć ponownie problemy z nieświadomym gniewem, najprawdopodobniej incydent w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania. Próbowałem być szczery tutaj i nie jestem płatkiem, twój oczywisty chęć zmieniać ten zachowanie jest BARDZO zachęcający ale tam jest trochę niebezpieczeństwo tutaj dla ciebie i być może inni blisko ciebie. Nie powiązasz automatycznie gniewu spowodowanego incydentami z kotem z prawdziwym powodem, dla którego zdecydowałeś się na takie zachowanie. Proszę, żyj ze spokojem i miłością w swoim sercu i projekuj to w rzeczach, które zdecydujesz się robić w życiu od teraz, a jeśli zaczniesz się z tym konfrontować, poczujesz się i będziesz dla niego lepszym człowiekiem.

Jestem jazzeroo i walczyłem z podobnym miejscem wiele lat temu, w podobnych okolicznościach, a odrzucenie jest TRYGODNE. Doradzono ci. Życzę ci pokoju, miłości i światła w twoim życiu.

Ludzie mają tendencję do wkurzania swojego kota, ponieważ reagują w zabawny sposób. Ale, powinieneś znać właściwy i kochający sposób, żeby to zrobić. Jest to również sztuczka, aby utrzymać kota w aktywności i zabawie. Musisz jednak zrozumieć uczucia kota, aby wiedzieć, jak należy to robić.

Nadużywanie kota pokazuje, że nie rozumiesz, jak traktować zwierzęta. Więc, edukuj się. Z czasem może pojawić się więcej dojrzałych uczuć do zwierząt.

Jeśli chodzi o kota, to na pewno nigdy nie zaufa Ci on w przyszłości, niezależnie od tego, jak bardzo się starasz. Koty mają twarde ego, które utrudnia zdobycie ich zaufania, nawet profesjonalistom. Potrzeba lat i dużo miłości, aby wyleczyć kota, zwłaszcza jeśli jest młody. Z dorosłym kotem o wiele trudniej jest sobie poradzić.

Proszę oddać kota na ratunek lub do gospodarstwa, gdzie będzie miał inne koty lub zwierzęta do towarzystwa. Uratowanie kota jest łatwiejsze.

Ponieważ jest to Pets.SE, moja odpowiedź dotyczy wyłącznie dobrostanu tego zwierzęcia.

Pozwólcie mi być absolutnie bezpośrednią i jasną - jesteście w nie pozycji, aby opiekować się tym kotem i jest to absolutnie w jej najlepszym interesie, aby został on usunięty od Was i zakwaterowany ponownie w odpowiednim środowisku.

I jak już wspomniano, najprawdopodobniej potrzebuje natychmiastowej pomocy weterynaryjnej i to na Tobie spoczywa obowiązek dopilnowania, aby ją otrzymała.

Rób to, co należy i znajdź dla niej dom opieki i nie adoptuj żadnych zwierząt w przyszłości, ponieważ nie jesteś odpowiednim opiekunem.

Jest to wspaniała okazja, aby doświadczyć żalu, cierpliwości i pokornej mocy przebaczenia. Koty są niewiarygodnie wytrzymałymi zwierzętami, fizycznie i psychicznie (przynajmniej w przypadku zwykłych ras europejskich, nie mam doświadczenia z rasami “wymyślnymi”). Kilka razy skrzywdziłam moje koty i zawsze dowiadywałam się, że kiedy tylko wstydzę się swoich czynżw, żałuję ich i jestem gotowa przeprosić kota, to mi wybaczy i pozwoli miłości się objawić.

Ważne jest, abyś szczerze zobowiązała się do siebie, że chcesz, aby ten związek działał. W grę wchodzi TWOJE zdrowie psychiczne, kot wyzdrowieje znacznie szybciej niż ty, jeśli naprawdę nie spróbujesz, aby ten związek zadziałał.

Potrzebujesz dużo cierpliwości (zasobu, którego brakuje w wieku 17 lat, wiem…), ponieważ długi okres znęcania się będzie wymagał długiego okresu “przepraszania”. W żaden sposób nie zmuszaj kota do związku. Nie trzymaj jej w niewoli, nie trzymaj jej na siłę blisko siebie, nawet nie dotykaj jej, jeśli to oczywiste, że nie tego chce. Po prostu daj jej znać, że jesteś zainteresowany naprawą związku, zwracając jej uwagę, kiedy tylko będzie gotowa. Nie gap się na nią, ponieważ może to być interpretowane jako oznaka agresji, ale spójrz na nią i powoli mrugnij do niej. Jeśli zwróci Ci uwagę, pokaż, że jesteś zainteresowany, ale pozwól jej nawiązać kontakt.

Jeśli jesteś szczery w swoim pragnieniu naprawienia związku, i nie rób niczego głupiego (jak uderzenie jej ponownie), powiedziałbym, że powinno to zająć tyle samo czasu co nadużycie (miesiąc), aż będzie się z Tobą czuła komfortowo. Gdybym był na twoim miejscu, próbowałbym przez 3 miesiące. Brak wyników przez 3 miesiące oznacza, że robisz coś złego i nie jest tego warte, dla dobra kota.

Ale w przeciwnym razie, naprawienie tego związku jest bardzo ważne dla zdrowia psychicznego po pierwsze, a po drugie dla kota. Z mojego doświadczenia wynika, że w wieku 17 lat skrzywdziłam ludzi lub zwierzęta i nie zrobiłam nic, aby to naprawić, nadal mnie bolało i nie mogłam spać w nocy trochę, teraz 20 lat później.

I to również na odwrót. O wiele lepiej dla kota jest odzyskać zaufanie do ludzi dzięki Tobie i Twojej pokorze. W ten sposób świat stanie się dla niej o wiele bardziej sensowny.

Moje 2 centy (nie jestem ani psychologiem, ani ekspertem od kotów, tylko facetem, który w wieku 17 lat zrobił wiele głupich rzeczy i powoli nauczył się sobie z tym radzić).

Zadaj sobie dwa pytania:

• Czy traktowałeś kota jak przedmiot, czy tylko osobę, na którą wyładowałeś swój gniew?
• Czy w związku było coś więcej niż nadużycie?

Kiedy zdajesz sobie sprawę, że przez długi czas popełniałeś wielki błąd, łatwo poczuć się jak straszna osoba i przecenić szkody, które wyrządziłeś. Niektóre koty po prostu boją się być wokół ludzi i oczywiście unikają ludzi, którzy są dla nich okrutni.

Kiedy byłam mała, okazywałam kotu miłość, ale też robiłam pewne rzeczy, które były okrutne. Kiedy zdałam sobie z tego sprawę, poczułam się okropnie i postanowiłam się zmienić. Patrząc wstecz, przeceniłam, jak wiele szkód wyrządziłam. Pokazał mi jednak uczucie i był zdenerwowany, gdy mnie nie było w pobliżu.

Jednak gdy tylko zmieniłam swoje zachowanie, kot stopniowo zaczął mi ufać i okazywał mi o wiele więcej uczucia. Czuł się o wiele bardziej komfortowo będąc przy mnie.

Jeśli traktowałaś swojego kota jak obiekt więcej niż okazjonalnie, będzie wiedziała, a właściwą rzeczą dla niego jest, aby opiekował się nim ktoś inny. Ale jeśli nie, być może uda Ci się naprawić ten związek, jeśli będziesz w stanie całkowicie zmienić swoje zachowanie.

Wszystkie zwierzęta są wzorcami. Wszyscy szukamy wzorców na świecie i wykorzystujemy je do modyfikacji naszych zachowań. Koty nie różnią się od siebie pod tym względem.

Kluczem do uświadomienia sobie jest to, że koty są zarówno drapieżnikami jak i ofiarami; aby przetrwać MUSZĄ zwracać baczną uwagę na zagrożenia na świecie.

Możesz to naprawić. Mój sąsiad w czasie dorastania był absolutnie przerażający dla swojego kota, ale naprawił to i jest dobrze przystosowanym dorosłym człowiekiem. Mój kuzyn był znany z tego, że sprawiał, że jego kot czuł się niekomfortowo, a jednak kiedy przestał to robić, jego kot stał się oddanym towarzyszem. Można to naprawić.

Musisz jednak zdać sobie sprawę, że odcisnąłeś serię gróźb na zwierzęciu ofiarnym… To nie będzie łatwe ani szybkie.

Będziesz musiał zostawić kota w spokoju Karmić go, podlewać, wyczyścić jego kuwetę i zostawić. Step one is leting the cat realize that the environment is no longer a threat.

Let the cat make the first move. Jeden z moich kotów jest całkowicie niezainteresowany pieszczotami i takimi… Lubi patrzeć od krawędzi. Może ten kot jest obserwatorem ludzi. Odkryjesz to.

Nie wolno ci wykonać pierwszego ruchu.Jesteś teraz zagrożeniem, więc zbliżenie się do kota lub próba interakcji z nim powoduje, że przechodzi on w tryb przetrwania. Musisz być niezagrażający i po prostu “tam”, dopóki kot nie odzyska pewności siebie.

Możesz używać przysmaków i zabawek, ale nie oczekuj, że kot natychmiast Ci zaufa. Postaw zabawkę lub smakołyk, niech kot zobaczy, że to robisz… Potem odejdź.

Kot nauczy się nowych wzorów. Nie zawsze jesteś zagrożeniem. Dom jest bezpieczny. Czasami chodzi ci o smakołyki. Daj mu czas i możesz to naprawić.

Reset your expectations. Jak mówiłem, mój duży kot nie jest milusiorem. Ale widzieć ją leniwie obserwującą wydarzenia w domu z rogu pokoju sprawia mi radość, wiedząc, że kot jest bezpieczny i wygodny. A czasami, rzadko, kot zaprasza do pieszczot. A w zimne noce, czasami nawet się przytula, o ile się ją ignoruje. Twoim celem nie powinno być, żeby kot się z tobą przytulał lub bawił się z tobą teraz. Twoim celem powinno być, aby kot czuł się bezpiecznie.

To zajmie trochę czasu, ale daje Ci czas na zastanowienie się, dlaczego przestraszyłeś kota. Coś nie idzie dobrze w twoim życiu, a kiedy pozwalasz kotu się leczyć, ty też musisz się leczyć. Nie ma absolutnie nic złego w spotkaniu z psychologiem, nie powie nikomu, że tam byłeś i może pomóc ci porozmawiać o twoich kłopotach. Kiedy naprawisz to, co złe, w naturalny sposób staniesz się mniej zagrożeniem dla kota, co będzie miało efekt sprzężenia zwrotnego.

W rzeczywistości psycholog jest o wiele bardziej skłonny pomóc Ci w rozwiązaniu problemów między Tobą a kotem niż przypadkowe osoby w Internecie.

Jeżeli nie możesz poprosić rodziców o pomoc w znalezieniu psychologa, zapytaj pielęgniarkę szkolną lub kogoś takiego. Chcą pomóc i nie muszą nikomu mówić, co im mówisz.

Mam problemy z gniewem… Moje koty pomogły mi przez nie przejść. Dają mi coś, na czym mogę się skupić. Nieważne, co jest złe w moim życiu, to fakt, że moje koty czują się bezpiecznie, daje mi coś, z czego mogę być dumna. Ten kot może być towarzyszem, jeśli się naprawisz.

TL;DR. Nie możesz naprawić kota. Nie ma nic złego z kotem. Możesz naprawić środowisko i siebie samego. Do diabła, naprawianie otoczenia, aby było bezpieczniejsze dla kota, może uczynić je bezpieczniejszym również dla ciebie. Nie możesz zmusić kota, żeby cię polubił… Możesz tylko stworzyć otoczenie, w którym kot będzie cię lubił. Musisz być szczery wobec siebie Jeśli naprawdę chcesz naprawić siebie i środowisko, jeśli naprawdę chcesz zrobić to wszystko i spędzić miesiące, może rok na naprawie… Możesz. I z tego powodu będziecie oboje lepszymi ludźmi… I kot może ci w tym pomóc.

Jeśli nie chcesz tego wszystkiego zrobić, jeśli nadal uważasz, że możesz zmusić kota do kochania cię… Nie możesz. Oddaj kota przyjacielowi lub schronisku jak najszybciej. Bo jeśli tego nie zrobisz, będziesz tego żałował na zawsze. Właściciel zmusił nas do “pozbycia się” mojego kota, kiedy miałam 12 lat, nie miałam kontroli nad akcją i źle się z tym czuję do dziś. W twoim przypadku to ty jesteś sprawcą, a to będzie cię dręczyć na zawsze. To nie ma być zagrożenie, ale ostrzeżenie.

To proces. Możesz go naprawić. Ale musisz pozwolić, aby kot poczuł się komfortowo i musisz się naprawić.

Proszę, zajmij się kotem, w ten czy inny sposób. Nigdy więcej nie rób mu krzywdy. Jeśli kiedykolwiek to zrobisz, proszę, zrób to co należy i oddaj go do bezpiecznego domu. Możesz naprawić jeden zły wzór… Nie można naprawić wielu złych wzorców.

I proszę, daj nam znać, co robisz, aby to rozwiązać.

Powinieneś oddać tego biednego liliowego kotka i nigdy nie dostać nowego. Nie mogę tu napisać co naprawdę chcę ci powiedzieć.

Nie możesz odzyskać zaufania tego kota i to jest dobre. Koty mają tendencję do pamiętania rzeczy całkiem dobrze. Powinieneś oddać ją komuś, kto ją kocha i kto zajmie się ranami, które zadałeś tej niewinnej duszy.

Mogę się trochę odnieść, kiedy znalazłam mojego zbłąkanego kota, nie od razu się do niego przywiązałam. Zajęło to miesiące i trudno było nie wylecieć, gdy sikał do zlewu kuchennego.

To, co musisz zrozumieć, to fakt, że w tej chwili kot kojarzy cię z przemocą. Kiedy się do niego zbliżasz, nie ma możliwości dowiedzieć się, czy znowu go zranisz, czy nie. Musisz zdobyć jego zaufanie, zawsze go pieszczotliwie i miło z jego strony. Jeżeli zachowuje się źle, robi rzeczy, których nie akceptujesz - nie uderzaj go, tylko zabierz do innego pomieszczenia, aby powstrzymać to zachowanie. Kiedy się do niego zbliżasz, zawsze bądź miły. Zajęłoby to trochę czasu, ale jest to możliwe.

A jeśli kot jest z daleka - musisz dać mu trochę czasu. Możecie oszukiwać moje przynoszone smakołyki i zabawki, ale nie wymuszajcie swojej obecności. Kot jest w bardzo zależnej sytuacji - nie może naprawdę uciec od Twojego towarzystwa, jeśli go zmusimy - nie może przecież wyjść z mieszkania. Bądź więc grzeczny i szanuj go, jeśli kot chce być sam. Daj mu wolną rękę, jeśli nie wyrządzi szkody w domu, a kot powoli wyjdzie z domu.

Zdaj sobie również sprawę, że koty okazują inne uczucia niż psy - te małe gesty wiele dla nich znaczą. Pies macha ogonem i szczeka, ale kot po prostu głową i śpi z tobą w tym samym pokoju - tak jak okazuje swoją sympatię.

Nie jest pan kimś, kto w tym momencie życia powinien być odpowiedzialny za jakiekolwiek zwierzę, moją sugestią byłoby zabranie go do centrum ratunkowego i poinformowanie ich o tym, co pan zrobił. Wiele zwierząt przychodzi na ratunek po nadużyciach i potrzeba lat, aby im zaufać… albo nawet nigdy. Mam dwa psy ratownicze, jeden ufa tylko pewnym typom mężczyzn (na ogół starszym lub mniej “Alpha”) i nawet to wymaga czasu, to było 3 lata i to się nie zmieni, ale on jest całkowicie w porządku z dziećmi i kobietami … a drugi jest po prostu po prostu boi się każdego człowieka ona spotyka, będzie po prostu wkurzyć siebie i cower za każdym razem, gdy spotyka nowego człowieka, mamy ją 4 miesiące i ona jest poprawa, ale jeśli dotknę ją w niewłaściwym miejscu w niewłaściwym momencie lub powiedzieć niewłaściwą rzecz w niewłaściwym tonie będzie wkurzyć siebie. To naprawdę smutne obserwować i łamie mi serce za każdym razem. Ona się uczy, ale to wymaga czasu i miłości…

Moja propozycja: odejdź i dowiedz się o pozytywnym wzmocnieniu ze zwierzętami, następnie zgłoś się na ochotnika do ośrodka ratunkowego, znajdź ośrodek, który korzysta z tej metody i daj im pełną informację o tym, co zrobiłeś i chcesz się nauczyć i odpokutować za to, co zrobiłeś, najprawdopodobniej będą cię ostrożni i będą cię osłaniać przez miesiące, ale to, czego się nauczysz, to jak szanować zwierzęta. Posiadanie zwierzęcia jest przywilejem, a nie prawem, nie posiadasz go, ale jesteś odpowiedzialny za jego szczęście i dobre samopoczucie. Być może zobaczenie i pomoc zwierzętom, które były maltretowane (niektóre mogą być o wiele gorsze niż to, co zrobiłeś), pomoże Ci naprawić to, co zrobiłeś i przynajmniej znajdziesz spokój.

Proszę, nie rób kotu więcej krzywdy, to żywe oddychające zwierzę, które chce po prostu żyć, tak jak ty.

Jako 17-latek, posiadanie kota bez popełniania błędów może być dużą odpowiedzialnością. Ponieważ było to prawdopodobnie impulsywne znęcanie się nad kociakiem, nie obwiniaj się za to ani siebie, ani zwierzęcia. Najlepiej jest wiedzieć, że z powodu znęcania się możesz nie być w stanie ponownie nawiązać zdrowego związku z kotem. Jeśli jednak spróbujesz spojrzeć wstecz, zanim zacząłeś znęcać się nad kotem, czy byłeś lepszym właścicielem niż w zeszłym miesiącu? Jeśli tak, możesz spróbować odzyskać zaufanie do swojego związku do tego stopnia, do jakiego był on przedtem. Nawet jeśli kociak jest młody, może mieć wspomnienia z przeszłości, zanim zaczęło się znęcanie się. Jeśli możesz, spróbuj robić rzeczy, które kociak lubił w przeszłości. W ten sposób być może będzie w stanie przypomnieć sobie, jak był traktowany wcześniej.

Mam nadzieję, że to trochę pomogło. :)