Jak mogę pokazać kotu, że jestem niezadowolony z jednego z ich działań?

Jeśli krzykniesz i powiesz “ow”, to jest to dość uniwersalny sygnał dla ssaków… Jeśli nie jest to to złe, to mam całkiem niezły sukces w przekonywaniu kotów poprzez sięganie dookoła i podnoszenie czubków palców u nóg, kiedy tylko to robią. Jeśli po tym ostrzeżeniu będą się upierały, zostaną wyrzucone z okrążenia. Nie wiem, czy rzeczywiście rozumieją, ale uważają to za na tyle irytujące, że w końcu kojarzy im się to z kolanami i uczą się łagodniejszego kolanowania. Jak w przypadku każdego kociego treningu, ustalenie, o co prosisz, zajmuje im trochę czasu, a następnie nieco więcej czasu na podjęcie decyzji o współpracy.

Ważna uwaga: jak większość zwierząt, koty potrzebują immediate informacji zwrotnej, aby zrozumieć, na co odpowiadasz. Skutecznie, nie pamiętają, co robiły kilka minut temu, a przynajmniej nie uważają tego za ważne lub dlaczego miałbyś się teraz sprzeciwiać. Musisz więc przewidywać ich działania i szukać “momentu do nauczenia” lub tworzyć takie momenty.

(To dlatego pomysł “pocierania nosa w nim” jest raczej obraźliwy niż użyteczny. Oni naprawdę nie rozumieją tego przesłania. )

Właściwie, koty są bardzo wrażliwe na emocje, szczególnie na człowieka, który zdecydował się być jego “przywódcą” stada (znany jako właściciel, kot nie uznaje nas za swojego “właściciela”, raczej widzi nas jako swojego “przywódcę”). Kotka wzięła mnie za swojego “przywódcę stada” i będzie mnie śledzić w domu, kiedy nie będzie spała. Z wbudowanym instynktem normalnego kota, robi czasem rzeczy, które nas “bolą”, jak na przykład wspomniałeś: “paznokcie/ paznokcie na zewnątrz podczas zabawy z nami”.

Koty można trenować, a to zależy jak zamierzasz “komunikować się” z kotem. Dla mnie traktuję mojego kota jak dziecko, które musi być uczone o rzeczach, które są poprawne lub złe. Oznacza to, że uczę go jak ludzkie dziecko, na przykład, gdy dziecko pije mleko, wielokrotnie mówimy mu “mleko mleczne”, lub podczas defekacji wielokrotnie mówimy mu “kupa kału”. Dzieci i psy mogą nauczyć się prostych dźwięków (powtarzanych odgłosów) i są w stanie po kilkukrotnym powtórzeniu skojarzyć je z tym, co robią w danej chwili.

Przykłady tego, czego nauczył się mój kot:

• Kiedy bawi się z nami i nieumyślnie wyciąga pazury, “Ouch!” nie zawsze pomaga, ponieważ nie rozumie. Powtarzam słowo “ból”, za każdym razem, gdy kopnęła mnie w pazury, po chwili zrozumiała, że “ból” oznacza, że mnie boli; i automatycznie wyciągnie swoje pazury.
• Gdy zobaczę ją skaczącą na krzesło lub stół, powtórzę słowo “skok” Następnym razem, gdy zobaczę ją pod krzesłem lub stołem, powtórzę magiczne słowo, zrozumie i będzie postępować zgodnie z moimi “instrukcjami”.
• Zmusiłem ją do zrobienia jakiejś sztuczki, by zdobyć jej ulubiony smakołyk, powiem “ręka ręka”; co oznacza, że chcę, by podniosła łapy, by zdobyć smakołyk. To działa! (ale tylko dla jej ulubionych przysmaków, Haha).

Różne rasy kotów mają inny poziom inteligencji, który jednak oglądałam od “Kotów 101”. Możesz spróbować tego kilka razy i mieć nadzieję, że Twój kot w końcu zrozumie i będzie w stanie “komunikować się” z Tobą.

Kluczem do treningu kota jest to, że informacja zwrotna (pozytywna lub negatywna) musi być bezpośrednia i spójna.

Jeżeli Twój kot gryzie lub drapie się, musisz wydać odgłos przy pomocy zranionego lub złego tonu w czasie, gdy to robi. Jeśli Twoja reakcja jest opóźniona, będą miały kłopoty z powiązaniem jej z ich działaniami jako przyczyny i mogą po prostu myśleć, że jesteś przypadkowym palantem.

Następnie, po ustanowieniu tego powiązania, dostarcz negatywne opinie: odsuń je z kolan lub nawet daj im krótki czas na zewnątrz w innym pomieszczeniu. Kluczem jest pozbawienie ich czegoś, czego chcą, co jest najprawdopodobniej Twoją uwagą w przypadku gry zbyt szorstkiej.

Będą oczywiście niezadowoleni z tego wyniku, ale jeśli Ty (i inni domownicy) będziecie konsekwentni w tej kwestii, zrobią połączenie dość szybko i spróbują zmodyfikować swoje zachowanie, aby zobaczyć, czy przestanie się to dziać.

Zwróć uwagę, że tak właśnie exactly kociaki uczą się bawić ze sobą: jeśli są zbyt szorstkie, pozostałe kociaki płaczą i uciekają, ale jeśli nie są, dostają zabawnego kolesia. Skóra ludzka jest nieco bardziej delikatna, co wymaga od nich dostosowania, ale ogólny proces uczenia się jest taki sam.