Czy koty mogą przetrwać na pustyni?

Kocięta w Schronisku

ASPCA states

Z kotów wchodzących do schronisk, około 37% jest adoptowanych, 41% eutanazowanych, a mniej niż 5% kotów, które weszły jako bezpańskie, wraca do swoich właścicieli.

Nie udało mi się jednak znaleźć statystyk dotyczących losów kociąt (w porównaniu z dorosłymi kotami). Ogólnie rzecz biorąc, kocięta są uważane za bardziej adoptowalne. Dorosłe koty przebywające w schroniskach mają czasem problemy behawioralne lub zdrowotne, które utrudniają im adopcję.

Spodziewam się, że kocięta będą poddawane eutanazji w mniejszym stopniu niż ogólna populacja kotów.

Kocięta zdziczałe

Dla kociąt, które były wychowywane przez zdziczałe matki, badanie dostępne na stronie internetowej AMVA raporty:

Dane dotyczące przeżycia były dostępne dla 169 kociąt. Ogółem 127 z 169 (75%) kociąt zmarło (n = 87) lub zaginęło (40) przed ukończeniem 6 miesiąca życia. …81 z 169 (48%) kociąt zmarło lub zaginęło przed ukończeniem 100 dni życia.

Przyczyny śmierci zostały ustalone dla 41 z 87 (47%) kociąt, które zgłosiły śmierć. Trzydzieści siedem z 41 (90%) kociąt zmarło w wyniku urazu, przy czym najczęstszym rodzajem urazu były ataki bezpańskich i własnych psów (n = 18) oraz wypadek samochodowy (10). Inne rodzaje urazów, które spowodowały > 1 śmierć, to upadki z sianokosów (n = 2), nadepnięcie przez konie lub ludzi (3), oraz podejrzenie epizodu dzieciobójstwa (3).

Przyczyna śmierci nie została ustalona dla 46 z 87 (53%) kociąt, które zgłosiły się do śmierci, ale wiele z nich miało podobno objawy choroby, w tym choroby górnych dróg oddechowych i biegunkę, przed śmiercią.

Kocięta, które zaginęły mogły przenieść się na inne terytorium, ale jest również prawdopodobne, że zostały zjedzone przez drapieżne zwierzęta (więc ich zwłoki nie mogły zostać odzyskane) i/lub były chore i znalazły spokojne miejsce do ukrycia się podczas śmierci (co utrudniało odnalezienie ich zwłok).

Tame Kocięta Zwolnione

Nie znalazłem żadnych danych na temat losu oswojonych kociąt, które zostały zwolnione (często nazywane “wyrzuconymi”). Kocięta te mogą radzić sobie lepiej niż zdziczałe (ponieważ mają kilka tygodni dobrej karmy/opieki zanim będą musiały same się pożywiać), ale mogą też nie posiadać ważnych umiejętności (np. gdzie szukać pożywienia i jak polować).

Kocięta te są prawdopodobnie narażone na te same źródła urazów co zdziczałe w badaniu, ale mogą mieć różne wskaźniki zachorowań.

Podsumowanie

Wiemy, że kocięta umieszczone w schronisku będą chronione przed innymi zwierzętami oraz przed uderzeniami samochodów. Wiemy, że kocięta, które zachorowują w schronisku, będą miały zapewnioną opiekę weterynaryjną. Wiemy, że kocięta, które zostaną umieszczone w schronisku, otrzymają wystarczającą ilość pokarmu. Nie wiemy nic z tych rzeczy o kociętach, które są wypuszczane, i mamy dobre dowody, aby wierzyć, że wiele z tych rzeczy dzieje się z wypuszczonymi kociętami.

Trudno jest wyciągnąć wnioski, która sytuacja jest bardziej śmiertelna, ale jest jasne, która sytuacja jest bardziej humanitarna. Nawet kiedy kot w schronisku kładzie się spać, robi się to bez bólu i cierpienia.

Het is geen verantwoorde keuze, noch vanuit een huisdiereigenaar, noch vanuit ecologisch oogpunt.

Of een bepaalde kat het verwilderen overleeft, en voor hoe lang, is een crapshoot. Je zou ze zeker dumpen in een leven van ziekte, honger, concurrentie met andere katten en de verwondingen die daaruit voortvloeien, predatie door coyotes en haviken en dergelijke, en misbruik door mensen die geen sympathie hebben voor verwilderde katten. De levensverwachting komt niet in de buurt van die van een huisdier. Het is een leven, maar niet erg goed. Dat is niet een verbetering ten opzichte van een asiel.

Ecologisch: Verwilderde katten zijn al een serieuze bedreiging voor sommige inheemse soorten. Er worden voortdurend pogingen gedaan om hun populatie op humane wijze te verminderen in veel gebieden; je zou nog steeds je verantwoordelijkheden op iemand anders dumpen. Als je er op staat om dit te doen, dan moet je in ieder geval de dieren eerst castreren zodat je niet meerdere generaties op straat dumpt en het probleem actief verergert.

Ja, no-kill shelters zijn overbelast en worden ondergefinancierd. Maar als u bereid bent om een donatie te doen om ze te steunen, kunnen ze misschien een plekje voor uw kinderen maken. En eerlijk gezegd ben ik er niet van overtuigd dat zelfs een opvangcentrum dat euthanasie doet wreder is dan ze in de steek laten; opvangcentra behandelen de dieren over het algemeen goed en als ze moeten worden neergezet is het pijnloos.

Dus het antwoord op de vraag is “Misschien overleeft de kat het wel, voor een tijdje, als het de overgang overleeft en geluk blijft hebben. Het is nog steeds beduidend slechter dan een schuilplaats, laat staan dat ze een echt thuis vinden. Het is een slechte zaak om te doen met een dier waar je beweert om te geven. Er zijn zijn betere alternatieven.

Cytowane powyżej badanie AMVA https://www.avma.org/News/Journals/Collections/Documents/javma\225_9_1399.pdf ) zostało przeprowadzone na koloniach kotów wolno żyjących, które miały ludzkich opiekunów. Ci ludzie prawdopodobnie ich karmiły. Wśród prawdziwych zdziczałych kotów* (nie posiadających pożywienia dostarczanego przez człowieka) jest dodatkowo śmierć głodowa.

Oczywiście, ludzie z kotem, którego nie mogą utrzymać, powinni dołożyć wszelkich starań, aby umieścić go z nowymi ludźmi. Ludzie często myślą, że koty (niezależnie od tego, jak bardzo są zwierzętami domowymi) mogą przetrwać na wolności, ale z informacji, na które się natknęliśmy, wynika, że szanse na przetrwanie pojedynczego kota domowego umieszczonego na wolności są niewielkie.

Mieszkam na wsi, gdzie niechciane koty są czasami porzucane. Nie znoszę rozładunku teraz przerażonych kotów, które nie mają pożywienia (ludzie rzadko im pomagają, a zdobycz jest niewystarczająca) do życia, mogą stać się szkodnikami sondażującymi pojemniki na śmieci, i są narażone na drapieżniki przez większe zwierzęta. Prawie wszystkie z nich bardzo cierpią. Tak, jest to droga dzikich zwierząt, ale w przypadku gatunków zwierząt spodziewaliśmy się lepszych wyników.

(W przypadku kotów rasowych, “szacunki dotyczące zdolności reprodukcyjnych samic i konsekwencji niedojrzałego rozmnażania są często ekstrapolowane poza wiarygodność naukową, ponieważ zazwyczaj nie stosują one rzeczywistych rozmiarów miotu lub ignorują wskaźniki śmiertelności kotów”, stwierdza gazeta AMVA. Rozwinęliśmy wielki strach przed nienaruszalnością płciową kotów, ale ten poziom strachu nie jest wymagany w sytuacjach bardzo wysokiej śmiertelności kociąt)

• Komunikowanie się o zdziczałych kotach jest trudniejsze, gdy różni ludzie mają na myśli różne rzeczy przez “zdziczałe”.

NIE! Są to zwierzęta domowe, które uzależniliśmy od nas dla naszej przyjemności - nie są to rzeczy, które można wyrzucić, kiedy się ich nie chce.

Jest winna kryminalnego znęcania się nad zwierzętami.

Sposobem na ograniczenie liczby kociąt jest wykastrowanie kocurów i kastracja samic.

Jeśli pozwolisz swojej kotce zajść w ciążę, jesteś całkowicie odpowiedzialny za życie kociąt, które rodzi.

Gdy kotka jest już wystarczająco dorosła, MUSISZ ją wykastrować lub wypatroszyć (choć z technicznego punktu widzenia jest rzeczą poprawną mówienie o wykastrowaniu zarówno samców, jak i samic, mimo że operacja jest zupełnie inna).

Nieodpowiedzialne jest pozwolenie kotu na rozmnażanie, chyba że możesz mieć absolutną, pozytywną pewność, że będą dobre domy dla kociąt.

Kotki nie muszą mieć miotu, aby czuć się spełnione. A samiec nie musi zapładniać samicy, aby być prawdziwym kotem. To bzdura.

W szczypcie, ciężarne kotki mogą być spajane, a zarodki poronione. Brzmi to źle, ale jest o wiele lepsze niż rzucanie kociąt i spotykanie się z jedną z wielu form niebezpieczeństwa i straszliwej śmierci.

Jeśli przyłapałam kogoś na rzucaniu kota lub kociaka - cóż, nie jest właściwe opisywanie tutaj tego, co bym im zrobiła.

Oczywiście upewniłbym się, że kot lub kociaki są bezpieczne, zanim w jasny i prosty sposób wyrażę swoje niezadowolenie.

Nie będę nawet próbował odnieść się do niektórych komentarzy w innych odpowiedziach!!!

Koty nie są jednorazowego użytku. Są kochającymi i miłymi stworzeniami, które my, ludzie, udomowiliśmy, czyniąc nas odpowiedzialnymi za ich opiekę i bezpieczeństwo.

Jeśli chodzi o szczelinę dotyczącą oswojonych kociąt, które radzą sobie lepiej niż zdziczałe, ponieważ miałyby dobre posiłki - nie chcesz słyszeć mojej prawdziwej reakcji. To czysty nonsens.

Właściwie to zdziczały kociak (prawdziwy zdziczały kotek, nie zbłąkany) radzi sobie niezmiernie lepiej niż “oswojony” porzucony kotek. Zdziczałe kociaki urodziły się i wychowały bez kontaktu z ludźmi, ale będą miały swoją matkę, która zapewni im odpowiednią opiekę, miłość, mleko, a następnie stałe pożywienie.

NINIEJSZYM ZDROWYM KOTKIEM, W ODNIESIENIU DO DUMPINGU KOTKA! NIC!

Gdyby były w pobliżu ciebie, wziąłbym je do siebie w bicie serca.

Rzucenie niechcianego kota lub kociaka - lub jakiegokolwiek zwierzęcia domowego - powinno być surowo karane przestępstwem. Nie sądzę, aby kara lat więzienia była zbyt surowa.

Rzucenie zwierzęcia i oczekiwanie, że przeżyje i będzie żyło dobrze, jest niedorzeczne!