Dlaczego miauczenie mojego kota nie ma dźwięku?

Z tego co powiedział mój weterynarz podczas rozmowy o moim cichym miauczeniu (który był całkowicie zdrowy i dożył 21 lat), jest kilka powodów, dla których kot miauczałby, ale nie wydawałby żadnego zauważalnego dźwięku.

• Według mojego weterynarza najczęstsze jest to, że struny głosowe kota są zdeformowane, więc nie ma on “głosu”. Mój stary kot zazwyczaj nie wydawał żadnych odgłosów wykraczających poza coś w rodzaju ciężkiego oddychania, ale kiedy był zestresowany lub cierpiał, wydawał głos. Również jej mruczenie było prawie bezgłośne. Jeżeli Twój kot rzadko miał głos jako kociak, prawdopodobnie jest to jego przyczyna.
• Choroba lub wypadek może również powodować problemy, szczególnie jeżeli występują uszkodzenia nerwów. Jest to bardziej prawdopodobne, jeżeli kot wokalny przestaje hałasować podczas miauczenia.

Jeżeli lekarz weterynarii stwierdzi, że Twój kot jest zdrowy, nie ma się czym martwić (z wyjątkiem prawdopodobnie uwięzionego gdzieś kota, a Ty nie jesteś w stanie go usłyszeć - choć z mojego doświadczenia wynika, że kot rozwinie inne sposoby, aby dać Ci znać, że jest jakiś problem).

Zdaję sobie sprawę, że przychodzę na tę rozmowę bardzo późno, ale chciałam dodać swoje własne doświadczenia z kotem, ponieważ nie natknęłam się jeszcze na nic, co by wyjaśniało lub brzmiało jak sytuacja z kotem.

Adoptowałam go, gdy miał już rok i nie może miauczeć. Robi hałas, ale to brzmi bardziej jak pęczek powietrza, który brzmi jak “klucz”. To nie jest ćwierkanie, nie ma żadnego tonu ani wariacji. Kiedy ludzie najpierw to robią, myślą, że to syczenie, ale tak nie jest. Ona może syczeć, ale to brzmi i wygląda zupełnie inaczej, kiedy syczy, a kiedy “klawisze”. W ogóle nie słychać też jej mruczenia: muszę czuć jej gardło, żeby wiedzieć, czy mruczy.

Słyszałem, że wydaje tylko jeden inny dźwięk, i to wtedy, gdy widzi ptaki, ale i tak brzmi to jak wypychanie powietrza i jest bardziej gutaperskie niż jej klucz. Weterynarz powiedział, że nie będzie w stanie tego wytłumaczyć, jeśli nie zbada jej w trakcie znieczulenia, a ja nie miałam ochoty poddawać jej niepotrzebnemu zabiegowi tylko po to, by sprawdzić, czy jej pudło wokalne nie jest uszkodzone. Przyznaję, że mój kot nigdy nie był w stanie miauczeć, więc może to być inny scenariusz.

Nasza dziesięcioletnia, dwukolorowa kobieta w tabliczce daje ciche miauczenie 99% czasu. Ma wiele innych osobliwych cech, których nigdy nie widziałam u wielu innych kotów.

Dlaczego cichy miauczy? Myślę, że z naszych reakcji na jej żądania nauczyła się, że może zwrócić naszą uwagę na otwieranie drzwi, karmienie, itp., po prostu nie idąc do dodatkowego wysiłku, jakim jest konieczność wydawania dźwięków. Innymi słowy, “Po co podejmować ten dodatkowy wysiłek, skoro nie muszę?” Jest to znak naprawdę sprytnego kota - i wykazuje się on takim sprytem na wiele innych sposobów.

Doświadczyłam tego z naszym najstarszym kotem, Cassie, calico, który adoptował nas ponad 18 lat temu. Do naszej rodziny dodaliśmy jeszcze kilka kotów, a jednym z nich jest bardzo duży samiec alfa Maine Coon. Wszystkie dogadują się dobrze, ale Cassie jest bardzo płochliwa i zawsze na swoich haunche, tak jak nie ufa innym kotom, aby się na nią nie rzucać (nigdy nie mają tego, o czym wiem). Ma ciche miauczenie i myślę, że to dlatego, że boi się o coś błagać, albo zwrócić na siebie uwagę. Być może w społecznej dziedziczności kota w naszym domu, czuje, że “nie ma głosu”. Nie zawsze jest milcząca, ale przede wszystkim, gdy chce zwrócić na siebie uwagę

Dzięki za otwarcie dyskusji. Mam Silent Moewer. Jest zdrowy w każdy inny sposób. Jedyną niezwykłą rzeczą jest to, że zauważyłem, że jako kociak miał zemdlony nieświeży oddech i nadal go ma. Moewer moczy się w sposób, który brzmi jak oddech. Kiedy był kociakiem myślałam, że uroczy syczał na mnie. Z czasem zdałam sobie sprawę, że lekki syczący oddech to jego jedyny dźwięk. Co jakiś czas próbuje bardzo mocno i robi cenny pisk, który go przeraża. Martwiłam się, że jest głuchy, ale reaguje, czasem zbyt wrażliwie, na dźwięk. Po przeczytaniu wszystkich sugestii tutaj, wydaje mi się, że to przypadek, że jest on tabbi z innymi rzadkimi cechami, jak ogon Boba. Może mieć sytuację genetyczną, która sprawia, że nie jest w stanie wydobyć wokalnie przeciętnego zakresu dźwięków. Albo może mieć bodziec psychiczny związany z dźwiękiem, który jest przytłaczający zmysłowo, jak autyzm kota. Nie jestem pewien. Cieszę się, że wszystkie te koty brzmią zdrowo. Po prostu wyjątkowe!

Myślę, że Alan miał niemalże rację. Pomiędzy moim osobistym doświadczeniem a filmem dokumentalnym, który obejrzałem, wyjaśniającym niektóre zachowania kotów, myślę, że nie jest to brak wysiłku, ale zindywidualizowana odpowiedź, która skłoni nas do wykonania jakiejś opcji. Mój kot przez większość czasu nie jest super wokalistą. Jeśli chce, żeby ktoś z nim zagrał o 3:30 rano, może być bardzo głośny i słyszalny w całym domu. Przez ostatni rok lub dwa zaczął miauczeć bardzo cicho. To będzie wysokie uderzenie. Może nawet zabrzmieć jak piskliwa zabawka lub nie wydawać żadnego dźwięku.

Zgodnie z dokumentem, ludzie antropomorfikują swoje koty (bez szoku, prawda?) Mówią, że kiedy kot moczy żołądek lub ugniata ciasto, jakkolwiek to nazwiesz, ludzie myślą, że okazują uczucia. W rzeczywistości jest to zachowanie, które stymulowało przepływ mleka, gdy były kociętami. Ludzie myślą, że to słodkie, więc pieszczą je, gdy to robią. To zachęca go do kontynuowania. Jednak robią to bez zachęty tylko dlatego, że ich nie poprawiamy. To tak, jakby dzieciak ssał kciuk lub pił z butelki w wieku 12 lat.

Dokument mówi również, że kiedy ludzie myślą, że koty przynoszą im prezenty z martwych ptaków, węży (może nie tak martwych), czy liści, my myślimy, że przynoszą nam prezenty. Zamiast tego, dokument mówi, że czują się jak biedni myśliwi i przynoszą jedzenie innym członkom swojego błazna, aby zapewnić im przetrwanie. Nie ma nic w moim własnym doświadczeniu, co by mi to przeczyło. Całkowicie widzę mojego kota, który myśli, że to ja potrzebuję opieki.

Jeśli chodzi o wokalizację, powiedzieli, że koty po kociaku nie są ze sobą zbytnio wokalne. Tak, wrzeszczą na siebie nawzajem, zwłaszcza gdy walczą lub szukają partnera, ale powiedzieli, że zdecydowana większość wokalizacji kotów, które słyszymy, jest stworzona specjalnie dla ludzi. Koty miauczą i wyciągają z nas pewną reakcję. Dlatego nadal miauczą. Miauczenie może łatwo ewoluować. Jeśli miauczą, a my nie reagujemy, mogą miauczeć mocniej lub delikatniej.

W przypadku mojego kota uważam, że kiedy jego miauczenie było bardziej jęczące i ciche, moja rodzina uważała, że to zabawne i zwracała na niego większą uwagę. Wciąż to robią, pieszcząc go andor podrywając go i mówiąc, że jego miauczenie jest złamane. Zazwyczaj robią to, co on chce, np. sprawdzają jego miskę z jedzeniem, aby upewnić się, że nie widzi dna, albo wypuszczają go na zewnątrz. Tak czy inaczej, jego miauczenie prawie ucichło. Jednak, gdy jest ignorowany, robi się głośniej. Spróbuj tego ze swoim kotem. Ignoruj ciche miauczenie, nawet nie oglądając się za siebie, a jeśli zrobi się głośniej, możesz zobaczyć, czego kot chce.

Istnieje w rzeczywistości książka o tym tytule The Silent Meow ), która ma być podręcznikiem do szkolenia człowieka, który wspomina o tym jako o szczególnie skutecznym narzędziu - więc na pewno nie jest to nic nowego. Niektóre koty to robią. Bawi to ludzi, co zachęca ich do robienia tego częściej. Nie sądzę, aby miało to bardziej konsekwentne znaczenie niż jakiekolwiek inne miauczenie - a nawet więcej niż większość moich mruczeń.

Istnieją medyczne powody, dla których kot przestałby miauczeć, takie jak FCD lub choroba .

[Dzięki ktokolwiek dodał ten drugi akapit; ważne punkty o których nie wiedziałam].

Poza pozornymi chorobami strun głosowych, najbardziej prawdopodobną przyczyną jest psychologiczne, miauczenie jest jedną z metod ustalania dominacji terenu, a kot, który czuje się bezpiecznie i nie jest w nastroju do walki często miauczy dużo ciszej, aż do cichego miauczenia.

Spróbuj obserwować, czy Twój kot czuje się jak przywódca lub jest bardziej potulny i poddany innym stworzeniom wokół. Jeśli jest przywódcą, odwiedź weterynarza, aby się upewnić. Jeśli jest bardziej potulny, najprawdopodobniej jest to typ psychologiczny i nie ma się czym martwić.

Przeszłe urazy i utrata ogona mogą tłumaczyć przyczyny psychologiczne, Twój pupil nie czuje się w lepszej formie.