Mój kot ciągle gapi się na ścianę - dlaczego?

Wspominasz nieruchome cienie i cienie światła w określonym czasie.

Przypomina mi to wiele mojego własnego kota. Zawsze miał fascynację tymi rzeczami i żywą pamięć o nich.
Zawsze przychodzi z nami siedzieć przy stole obiadowym, bo światło odbija się od naszych noży pod sufitem, uwielbia to i zawsze kiedy jemy, będzie siedział i gapił się w sufit, nawet jeśli nie ma odbicia “aktywnego”.

On też niemal natychmiast dostrzega wszelkie inne odbicia.

On też uwielbia ruchome cienie. Czy koszyk z owocami zawsze tam jest? może być tak, że zaintryguje go “nowy” cień na ścianie.

Mój drugi kot, który jest starszy o rok, nigdy nie wykaże zainteresowania żadną z tych rzeczy, nie będzie gonił za odbijającym światłem na ścianie lub suficie i jeszcze mniej troszczy się o cienie. Tak więc zainteresowanie rzeczami zależy od kota.

Nie martwiłbym się o to zbytnio, ale rozumiem Cię jako właściciela, musisz pamiętać, że te zwierzęta nie myślą tak jak my i że wszystko co nowe nie ma dla nich prostego wytłumaczenia. W nocy wiemy, że światło z zewnątrz pochodzi z samochodów, latarni ulicznych, a nawet ludzi. Koty tego nie robią.

Ile lat ma twój kot? Czasami obserwujemy tego typu zachowania u starszych zwierząt, może to być oznaką zaburzeń poznawczych (wrażliwości). Albo, jak wspominali inni, może to być to, że słyszy coś w ścianach :)

Nie wiadomo na pewno, ale może jest coś w ścianie, co może usłyszeć. Moje koty godzinami gapiłyby się na podstawę lodówki. Jeden, o wiele bardziej niż inni. Nie mogłem zrozumieć dlaczego. Aż pewnego wieczoru znalazłam go, który znów się gapił, włączył światło i zobaczyłam, jak głowa myszy wybija się. Znowu jeden kot był o wiele bardziej zainteresowany niż drugi, więc być może jego słuch był lepszy, albo drugi po prostu nie był aż tak zainteresowany.

Mój kot ma 11-12 lat. Robiła to przez całe życie, ale wraz z wiekiem znacznie wzrosła. Po przeczytaniu komentarza mówiącego, że mogą to być zaburzenia poznawcze lub wrażliwość, pomyślałam, że to może być odpowiedź dla mojego własnego zwierzęcia. Jednak w przypadku Peegy nie chodzi tylko o konkretne plamy, tylko o to, że siedzi z twarzą jak najbliżej ściany. Cały czas patrzy na zupełnie puste ściany. Tak czy owak, urodziła się z rozwiniętymi powiekami, a gdy była mała, wyglądała jak mutant. W miarę dorastania wyrosła z tego i teraz wygląda całkiem normalnie. Jedyną rzeczą, którą ma, jest to, że ma upośledzony wzrok i to od urodzenia. Dużo czasu zajęło mi dowiedzenie się o tym. Powiedzieli, że patrzenie na ściany może dać jej komfort w sensie świadomości przestrzennej, ponieważ jest trochę ślepa.