Dlaczego mój pies się boi, gdy się do niego podchodzi i go pieści?

Brzmi to tak, jakby była bardzo “miękkim” psem i nie była odpowiednio socjalizowana z ludźmi, kiedy była młoda. Nie sądzę, aby mieszkanie na “czy była maltretowana” było produktywne… trzeba po prostu zacząć od tego, gdzie się jest i starać się iść naprzód.

Dobrze robisz, pozwalając jej poświęcać czas, ale są pewne rzeczy, które możesz zrobić, aby jej pomóc.

• miej dużo cierpliwości. Brzmi jakbyś robił już całkiem nieźle na tym kroku.
• przestań ją gonić… siusiu/ kupki/gryzienia to ekstremalna reakcja, więc oznacza to, że jest poza “myśleniem” w tym momencie i nie będziesz w stanie jej udowodnić, że nie zamierzasz jej skrzywdzić… ona myśli, że już to zrobiłeś.
• rzucanie smakołyków na odległość to dla niej świetna gra/ćwiczenie. Będzie to dobre długoterminowe narzędzie do wykorzystania, gdy będzie poznawać nowych ludzi.
• nie martw się, że nie weźmie przysmaku, gdy będziesz blisko… ona nadal nie chce być zainteresowana jedzeniem z taką “bliskością”. Nadal możesz ją oferować, ale nie obrażaj się, kiedy ona tego nie chce.
• Ponieważ brzmi to tak, jakby ufała drugiemu psu… kochaj się z drugim psem, baw się z nim w proste “siedzące” zabawy i pozwól mu patrzeć. Psy uczą się od siebie jednej tony.
• Bądź zadowolony z bardzo małych zysków i kiedy je osiągniesz przestań… nie naciskaj w tym czasie na więcej. Jeśli czuje się dobrze z tym jednym małym krokiem, to następnym razem prawdopodobnie szybciej do niego wróci i może zrobić kolejny krok.

Profesjonalny trener psów może być tutaj wart Twojego czasu i pieniędzy. Często możesz się wiele nauczyć nawet z jednej sesji, ale jeśli znajdziesz taką, która będzie miała “nieśmiałą grupę psów”, będzie ona jeszcze lepsza.

Pooping w tym kontekście to jawny strach - ten pies jest przerażony. Zdecydowanie musisz być cierpliwy i szanować jej granice, bo inaczej po prostu będzie bardziej przerażony.

Mamy 6-miesięcznego psa ratunkowego, który jest super przestraszony i mamy dużo kilometrów od treningu markerów i “dotknięcia”. Nie używamy klikera, tylko mówimy “tak” i traktujemy. Dużo się pisze o treningu z klikerem, ale z grubsza trzymam trochę smakołyku i mówię “dotyk” - gdy tylko jego nos dotyka mojej ręki, mówię “tak” i daję mu smakołyk. Pracowaliśmy stamtąd, aby wymagać dość mocnego dotknięcia nosem. Nie doszedłem do punktu, w którym nie wzmacniam “tak” smakołykiem, ale teoretycznie można.

Jest to prawdopodobnie najłatwiejsza gra treningowa i jest naprawdę dobra do nakłonienia go do podejścia i okazania zainteresowania.

Karmimy go również ręcznie i mogliśmy pracować powoli aż do pieszczot podczas jedzenia.

Niektóre z rad, które otrzymaliśmy od trenera, które naprawdę pomogły:

• Czas szkolenia powinien być czasem szkolenia. Zbierzcie razem jakieś smakołyki, zagrajcie na kilka minut, a potem ruszajcie dalej. Ale podczas gdy ty to robisz, skup się na tym. W Twoim przypadku brzmi to tak, jakbyś mógł oddzielić ją od starszego psa, aby nie było konkurencji dla smakołyków.
• Używaj wysokiej jakości smakołyków. Jeśli nie jest chętny do gry o kości mleczne, eskaluj. Używamy dużych kawałków gotowanego kurczaka do rzeczy, za którymi nie przepada (przeważnie zbliżając się do smyczy lub wbijając głowę w obroże).

update Adding …

Kolejna rzecz … kontakt wzrokowy jest przerażający, więc możesz zacząć od trzymania przysmaku w dłoni i patrzenia w drugą stronę. Pozwól psu ogrzewać się tak wolno, jak to konieczne. Nie naciskaj na kontakt wzrokowy ani nie przytulaj się, chyba że jest gotów je zaoferować. Z naszym psem zaczęliśmy od umieszczenia przysmaków w pobliżu, następnie trzymając je w dłoni i odwracając wzrok, a następnie powoli przesuwając dającą rękę bliżej.

Brzmi to dla mnie tak, jakby młodszy pies miał traumatyczne przeżycia lub był maltretowany przez ludzi, gdy mieszkał sam. Jedna z moich ciotek miała młodego psa, którego przygarnęła, tak samo postępowała z dziećmi, ponieważ niektóre dzieci w mieście rzucały kamieniami w zbłąkane psy. Wokół każdego dorosłego psa było jej dobrze, ale nigdy nie opanował jej strach przed dziećmi.

Twój pies też może nigdy nie opanował jej strachu przed dotykiem, możliwe, że może czuć się na tyle swobodnie, by zaufać pewnym ludziom na tyle, by ją pogłaskać, trudno powiedzieć. Ale aby osiągnąć jakikolwiek postęp, absolutnie pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, jest nie próbować zmuszać jej do interakcji z Tobą. To znaczy nie uganiać się za nią i nie próbować zmusić jej do zaakceptowania bycia dotykaną. To tak, jakby próbować przytulić osobę, która była prawie zmiażdżona na śmierć. Nawet jeśli masz na myśli dobrze, to nie jest to coś, co oni mogą docenić. Najlepszym sposobem na zdobycie jej zaufania jest pozwolić jej wykonać pierwszy ruch.

To może zabrzmieć dziwnie, ale ignorując ją rzeczywiście pomoże jej się bardziej komfortowo z tobą. To pomaga przekazać, że czujesz się z nimi komfortowo, i nie są zagrożeniem. Podobnie pomaga utrzymanie nagłych ruchów i dźwięku do minimum przez chwilę.

Oferowanie przysmaków jest dobrym pomysłem, ale to, co bym sugerował, to umieszczenie ich na podłodze obok Ciebie, a nie oferowanie ich z ręki na początku. Podczas gdy Ty robisz coś relaksującego, jak oglądanie telewizji lub czytanie książki, umieść przysmak gdzieś w pobliżu. Spróbuj dowiedzieć się, jak blisko możesz postawić smakołyk, zanim ona nie znajdzie odwagi, aby go złapać.

Prawdopodobnie nie zdarzy się to pierwszego dnia (częściowo dlatego, że nie chcesz dać jej zbyt wielu smakołyków na raz), ale kontynuuj proces stawiania smakołyków w pobliżu, podczas gdy Ty się zrelaksujesz i za każdym razem zakradnij się do niej nieco bliżej. Ostatecznie pies powinien skojarzyć Twoją obecność z poczuciem spokoju i otrzymywaniem smakołyków. Obie dobre rzeczy.

Celem jest to, abyś w końcu mógł postawić smakołyk tuż obok siebie, a nawet na kolanach, a pies poczuł się komfortowo idąc na górę, aby go wziąć. Potem możesz zacząć próbować ją wyciągnąć z ręki. Kiedy to się stanie, powinna ci zaufać na tyle, by pozwolić ci ją pogłaskać.

Obecnie wychowuję psa ratunkowego. W zasadzie była szczenięciem młyna szczenięcego, które nie otrzymało żadnej socjalizacji zanim nie zostało adoptowane w wieku 2 miesięcy.

Stała się niezwykle przywiązana do psów w moim domu kiedy przyjechała i dosłownie trzymała się ich boku (lub spodu, bo chowała się pod nimi podczas spaceru). Robiłaby kupę, gdyby ktoś się do niej zbliżył. Przychodziła tylko do mnie i nikogo innego w rodzinie i czuła się swobodnie wychodząc tylko z innym psem.

Zauważyłam, że przy okazji stukała mnie nosem w rękę, więc zaczęłam terapię celową. To trochę pomaga, ale na pewno potrzebuje profesjonalnego szkolenia. Gorąco zachęcam rodziców, aby zabrali ją na przerażający trening fido i ocenili. To nie jest coś, co po prostu odejdzie - to jak nauka jazdy na rowerze; nie nauczą się spontanicznie tylko dlatego, że mają rower w garażu od 2 lat.

Dla mnie to brzmi tak, jakby szczeniak Twojego rodzica został odstawiony od piersi zbyt wcześnie lub nie był socjalizowany. Czują się dobrze w towarzystwie innych psów i reagują przerażeniem, jeśli dotkniesz ich ciała. Nie mogę powiedzieć na pewno, ale nie brzmi to tak, jakby był nadużywany. Miałam z nimi do czynienia, a zachowanie jest inne. Powodzenia.

Nie nadużycie. Mam wielkiego australijskiego pastucha, który robi to samo. Wiem, skąd pochodzi, bliski przyjaciel, i jak została wychowana. Na pewno nie była maltretowana. Ale kiedy widzi listonosza Rzucającego paczkę w Porch, ściska kulkę kupy albo uległego peesa. Wiem na pewno, że nie udało nam się odpowiednio się zorganizować, bo kiedy była w kluczowym wieku, mieliśmy straszną burzę lodową, która rozmarzała, a potem zanim ludzie mogli wyjść na zewnątrz, znów zamarzała… To trwało przez kilka miesięcy. W rodzinie jest w porządku, ale nie lubi obcych. I nie była maltretowana. Częścią tego jest też jej rasa. Niektóre psy są wysoko postawione. To po prostu to, kim są. Pracowaliśmy nad karmieniem ręcznym i to pomogło, ale nie naprawiło tego. Niektóre dzieci są wysoko naciągnięte. To osobowość. Czasami jest to tylko osobowość psa.

Powiedziawszy, że jeśli ktoś ma jakieś inne sugestie, to ja jestem tylko uchem.