Jak mogę pomóc mojemu psu odróżnić komendy "siadaj" od "siadaj"?

Zaczynam od odrobiny informacji w tle, a na końcu staram się dać odpowiedź “recipe like”.

Stimulus control

W “technicznym” znaczeniu tego, czego brakuje w twoim treningu, jest to, co znane jest jako stimulus control. W przypadku sit:

1. pies siedzi tylko wtedy, gdy jest podpowiedziany do siadania;
2. pies nie siada w odpowiedzi na znak down;
3. pies nie siada, gdy nie jest podpowiedziany (*);
4. pies nie robi czegoś innego w odpowiedzi na Twój znak sit.

(*) ma to zastosowanie tylko wtedy, gdy pies zidentyfikował, że jest w trybie “pracy”; oczywiście może usiąść w każdej innej sytuacji.

Tak więc trening odbędzie się tylko wtedy, gdy masz doskonałą kontrolę 100% bodźców (tak się nigdy nie stanie). Musisz więc ćwiczyć, aż osiągniesz poziom, z którego będziesz zadowolony.

Wizualne i werbalne wskazówki

Podczas treningu nowego zachowania musisz najpierw nauczyć psa, jak je wykonywać, a następnie stopniowo dodajesz kontrolę nad bodźcami dla Twojego znaku wizualnego, a następnie dla Twojego znaku werbalnego.

Psy są ekspertami w czytaniu języka ciała, więc wtedy łatwiej nauczysz się znaku wizualnego, a podczas nauczania znaku werbalnego możesz użyć znaku wizualnego do zainicjowania zachowania.

Ważne jest, aby najpierw nauczyć podpowiedzi wizualnych (nie mówiąc już wtedy nic), a dopiero wtedy, gdy zachowanie jest pod kontrolą bodźców wizualnych, można dodać podpowiedź werbalną.

Ważne jest więc, aby podczas nauczania podpowiedzi werbalnych usunąć wszelki rodzaj mowy ciała, tak aby pies skupił się tylko na podpowiedzi werbalnej. Podaj swój znak słowny “siad”, nie ruszając się, policz do 3, następnie podaj swój znak wizualny, pies siedzi, ty nagradzasz. Postępuj powoli, w pewnym momencie możesz usunąć swój znak wizualny, pies będzie reagował tylko na znak słowny. Jeżeli tego nie zrobi, cofnij się o krok i podaj swój znak wizualny.

Wiele osób (łącznie ze mną) zdziwiłoby się, widząc, że ich pies rzeczywiście reaguje na znaki wizualne (mowę ciała), których nie znają. Podobno mój pies potrafi czytać z moich ust… Oczywiście nie potrafi, ale wczoraj zdałam sobie sprawę, że kiedy mówię couché (zwykła wskazówka dla down po francusku), mam wyraz twarzy, który łatwo odczytać.

Pozytywny trening wzmacniający

Positve reinforcement training jest metodą treningową opartą na naukowym podejściu do nauki psów. Krótko mówiąc, nie stosuje kar, skupiamy się tylko na zachowaniach (a nie np. na rzekomo dominującej postawie psa) i po prostu wzmacniamy zachowania, które chcemy, a ignorujemy te, których nie chcemy.

W praktyce postępujemy w trzech krokach:

• otrzymujemy zachowanie (istnieją różne metody, na siadanie i siadanie, wabienie jedzeniem i potem bez jedzenia działa dobrze)
• zaznaczamy właściwe zachowanie, albo kliknięciem, albo słowem (krótkie “tak”)
• dajemy nagrodę

Jak należy postępować ?

Jeśli Twój pies już wie, jak usiąść i położyć się, postąpię tak, aby “wyczyścić” Twój zestaw sygnałów:

• Przypisz wyraźną wskazówkę słowną do “usiąść” i “położyć się” (zazwyczaj siadaj i siadaj, ale upewnij się, że wszyscy w Twojej rodzinie używają tego samego).
• Wybierz wizualną wskazówkę: wyraź ją i nie mieszaj jej z nadmierną mową ciała, np. jednym palcem do góry na siedząco, ale nie wychylaj się nad psem. Kiedy trenujesz psa, poproś kogoś, aby sprawdził, czy Twoje wskazówki wizualne nie mieszają się z innymi, mniej oczywistymi (dla ludzi) sygnałami, że pies może interpretować

Następnie po prostu zacznij od treningu, opierając się na pozytywnym wzmocnieniu. Podajesz wskazówki dotyczące zachowania, jeżeli jest ono poprawne, “zaznaczasz” poprawne działanie (kliknięcie lub sygnał słowny jak krótkie “tak”), a następnie nagradzasz psa. Aby usiąść i usiąść, nagroda za jedzenie jest idealna, pozwala na szybkie, szybkie i 5-minutowe sesje treningowe, raz lub dwa razy dziennie.

Kiedy jesteś w relaksującym nastroju, idź do pokoju, sam na sam z psem. Następnie przejdź najpierw do siedzenia. Druga sesja z puchem, następne możesz połączyć obie.

Zakładając, że pies ma już podstawową wiedzę na temat wskazówek: daj swój znak, jak tylko pies zacznie siadać, kliknij (lub powiedz “tak”) i nagrodź go. Progresywnie “kliknij” i nagradzaj tylko wtedy, gdy usiądzie całkowicie i szybko.

Gdy tylko “usiądziesz” i “usiądziesz” będą w porządku z tymi kryteriami, możesz zacząć mieszać oba, a także dodawać inne “neutralne” bodźce, np. mówiąc “banan” (jeśli pies siedzi lub leży, nie nagradzaj i nie ruszaj się), nosząc białe skarpetki (ale proszę nie rób tego ), z inną osobą w pokoju, itp.

Ponieważ pies nie generalizuje dobrze, będziesz musiał ćwiczyć w różnych sytuacjach, pokojach, dodając rozpraszanie uwagi, itp.

Podobny problem miałam z psem, gdzie w zasadzie iterował przez trzy sztuczki, których go nauczyłam (w górę, siad i w dół).

Oto, co pomogłam mu rozróżnić:

1. Na dół brałem i kładłem go przy jego nosie i aż do podłogi pokazywałem to tutaj
2. Na siedząco wskazywała bym tylko na niego.

Kilka wskazówek treningowych, których się nauczyłam, polegało na tym, że starałam się robić sztuczki sporadycznie przez cały dzień, aby nie móc ich przewidzieć (nosić smakołyki w torbie, gdziekolwiek pójdziesz). Jeśli nie chcesz podawać swojemu psu przekąski za każdym razem, możesz również użyć jego ulubionej piłki lub zabawki jako nagrody.

Powodzenia!